Die ontmoeting

April 2021 ontmoet ons mekaar in Nelspruit tydens 'n werks vergadering.  Dis 'n vlugtige ontmoeting en sal opgevolg word deur enkele verdere ontmoetings vir werk.

Julie 2021 gaan Franco vir die eerste keer Hoedspruit toe vir meer as 'n dag en geniet die aand 'n lang ete saam Carmen en Lorraine. Lorraine waarsku Carmen vooraf dat Franco maar stil is en nie baie gaan praat nie. Vir een of ander onverklaarbare rede het Franco die aand gemaklik  gevoel en laat loop met geselsies oor al die ditjies en datjies van die lewe.

Ons sien mekaar eers weer in Julie van 2022 toe Franco nou al permanent in Hoedspruit gebaseer is en Carmen kom vakansie hou in Hoedspruit.  Te same met ander gemeenskaplike vriende spandeer ons in hierdie tyd, meer en meer tyd saam en sien wonderlike elemente van ons skepping. Franco se gemak raak opmerklik meer en hy stem in om saam 15 ander Nederlanders vir 'n aand in Pretoriuskop te gaan kuier in die wildtuin. Franco braai vir almal onder die voorneme dat hy kan maar meer omdat die Nederlanders net oorweldigend was. Die aand keer Carmen hom voor en se vir hom, "Luister Franco, hierdie kan nie iets word nie, ons bly 9000+km en wêrelde van mekaar af."

Die Vrydagaand voor Carmen terug vlieg Nederland toe gaan eet 'n groot groep saam vir haar afskeid en daarna gaan speel die jongeres kaart speletjies en tydens die groet en nag sê vra Carmen om vir ou laas op 'n night drive te gaan en bietjie na die sterretjies te kyk. Ons raak aan die gesels, en gesels, en gesels.  Ons kyk na die sterre en gesels oor drome en agtergrond, seer en hoop, die lewe. Toe dit tyd raak om terug te ry toe wil die son al kop uitsteek en die horlosie reken ons toe dit is al 6 uur die oggend. Carmen gaan pak en Franco probeer slaap inhaal. 10 uur tel Franco weer vir Carmen op om haar by die lughawe af te laai, met geen idee wat die toekoms vir enige een behels nie, al wat ons weet is dat dit nie 'n lekker groet was nie en dat die hooikoors besonders was op Eastgate daai oggend.

'n Paar oproepe en gesprekke daarna lei na Franco wat Visum aansoeke begin en planne maak om in Nederland te kom. Oktober van 2022 gaan kuier Franco vir die eerste keer in Nederland en nie een van ons weet wat om te verwag of waarmee ons besig is op die oomblik nie. Die spontaan en 'te' eerlike Nederlander saam die stil en hoflike Afrikaner - hier gaan ons.

Ons vlieg heen en weer so ver werk en studies en die goedgunstigheid van ander ons toelaat en droom saam. In April van 2023, op Franco se renoster pad in die Wildtuin, vra Franco vir Carmen of sy nie maar tog die meisie wil wees van hierdie foreigner nie. Gelukkig was die reaksie ja.

Junie 2023 kom Carmen Hoedspruit toe met die intensie om daar te bly saam Franco (behalwe vir die visa oefening van elke 3 maande heen en weer vlieg). Dit gaan goed en ons leer mekaar ken, in die maklik en die moeilik van elke dag se lewe. Daar is avonture en soveel pret saam. Natuurlik begin die gesprekke al hoe meer iets klink soos "maar wat is volgende"

In April 2021 ontmoeten we elkaar in Nelspruit tijdens een werkvergarding. Het is een snelle ontmoeting en zal worden gevolgd door nog enkele ontmoetingen via werk.

Juli 2021 - Franco gaat voor het eerst voor een paar dagen naar Hoedspruit en geniet 's avonds van een etentje met Carmen en Lorraine. Lorraine waarschuwt Carmen van tevoren dat Franco stil is en niet veel zal praten. Om een ​​onverklaarbare reden voelde Franco zich op zijn gemak en liet hij de avond voorbij gaan door te kletsen over alle ditjes & datjes van het leven.

We zien elkaar pas weer in juli 2022 wanneer Franco permanent in Hoedspruit is gevestigd en Carmen langskomt voor een vakantie. Samen met onze gemeenschappelijke vrienden brengen we steeds meer tijd samen door en genieten we van God's prachtig schepping in Hoedspruit. Franco's voelt zich steeds meer op zijn gemak en hij stemt ermee in om met 15 andere Nederlanders & Belgen een nachtje het Krugerpark te bezoeken. Franco praat weinig en braait maar voor iedereen, want 'de Nederlanders waren gewoon overweldigend.' Die avond houdt Carmen hem tegen en zegt tegen hem: "Luister Franco, dit kan niets worden, we wonen meer dan 9000 km en werelden uit elkaar." 

De avond voordat Carmen terugvliegt naar Nederland gaat een grote groep samen eten om afscheid te nemen en paar kaartspelletjes te spelen. Toen iedereen naar huis ging vroeg Carmen aan Franco om voor de laatste keer een rondje op het park te rijden om dieren te spotten en tijd en naar de sterren te kijken. We beginnen te praten, en praten, en praten. We kijken naar de sterren en praten over dromen en achtergronden, pijn en hoop, het leven. Toen het tijd was om terug te rijden naar huis, kwam de zon al op en de klok gaf aan dat het al 6 uur 's ochtend was. Carmen gaat haar tas inpakken en Franco probeert thuis wat slaap in te halen. Om 10 uur haalt Franco Carmen weer op om haar af te zetten op het vliegveld, zonder enig idee hoe nu verder. Het enige wat we weten is dat het geen leuk afscheid was en dat we veel last hadden van hooikoorts op Eastgate Airport die ochtend.

Enkele telefoontjes en gesprekken verder leidden ertoe dat Franco visumaanvragen begon en plannen maakte om naar Nederland te komen. Oktober 2022 - Franco komt voor het eerst naar Nederland en niemand van ons weet wat we kunnen verwachten of wat we gaan doen. De spontane en ‘te’ eerlijke Nederlandse samen met de rustige en beleefde Afrikaner – daar gaan we.

We vliegen heen en weer tussen werk en studie door, en met de hulp van onze vrienden & familie kunnen we samen verder dromen. In april 2023, op Franco's 'neushoornweg' in het Krugerpark, vraagt ​​Franco aan Carmen of ze toch niet de vriendin van deze buitenlander wil zijn. Gelukkig was het antwoord ja.

Juni 2023, Carmen komt naar Hoedspruit met de bedoeling daar bij Franco te verblijven (behalve dat ze elke 3 maanden heen en weer te vliegen door het gebrek aan een visum). Het gaat goed en we leren elkaar kennen, in de makkelijke en de moeilijke dingen van het dagelijks leven. Er zijn avonturen en plezier samen. Natuurlijk beginnen de gesprekken steeds meer te klinken als "maar hoe nu verder".

Die groot vraag

Inderdaad word Franco gepeper met vrae en foto's van hierdie oulike ring en daai oulike dat. Intussen is Franco al hard aan die werk vir die maak van 'n ring en vir seën vra en die hele plan vir die groot oomblik. 

Op nog 'n trip wildtuin toe word Franco weer gehamer met vrae oor wat moet nou nog gebeur voor ons trou, ure se vrae. Ons 'bespreking' by Onder Sabie word egter gekanseleer net voor ons ry en na Pretoriuskop verander, en as 'n jammer vir die ongerief kry ons 'n gratis nagrit; bargain! Carmen glo die storie goedhartig. Die beplanning is nie sonder probleme en laat veranderings nie, maar gelukkig kom SANPARKE goed deur en help 'n plan B maak. Ons begin ons nagrit, en vir een of ander rede is ons ook die enigstes op hierdie rit? Ons ry na 'n uitkyk punt en sit op die klip en uitkyk oor die bos. Die Ranger sê dis veilig en ons kan terug keer voertuig toe. Oor die kruin van die klip sien ons 'n kombers op die klip met sjampanje, Carmen: "Hoe jammer is hulle vir die besprekings fout?". Franco sak toe egter op sy knieg en vra inderdaad die groot vraag. 

So terwyl ons nou hierdie volgende groot stap maak en bevestig, nooi ons julle saam op ons reis as ondersteuners, adviseurs, vriende en famillie.

Franco wordt inderdaad overspoeld met vragen en foto's van die ene mooie ring na de ander. Tussendoor is Franco al hard aan het werk om een ​​ring te maken, om Carmen's hand te vragen en een plan te maken voor het aanzoek.

Tijdens een uitstapje naar het Krugerpark wordt Franco opnieuw geplaagd door vragen over wat er nog moet gebeuren voordat we gaan trouwen. Onze 'boeking' bij het kamp Lower Sabie wordt echter vlak voordat we rijden geannuleerd en overgezet naar het kamp Pretoriuskop. Als excuses voor het ongemak krijgen we een gratis nachtritje van het Krugerpark. Carmen gelooft het verhaal volledig. De planning verloopt niet zonder problemen en late wijzigingen, gelukkig helpt SANPARKS met het maken van een plan B. We beginnen aan onze nachtrit, en om een ​​of andere reden zijn we ook de enigen op deze rit? We rijden naar een uitkijkpunt en gaan op de rots zitten en kijken uit over de bush. De ranger zegt dat het veilig is en dat we terug kunnen naar het voertuig. Over de top van de steen zien we een deken op de steen liggen met champagne, Carmen: "Hoeveel spijt hebben ze van deze foute reservering?". Franco ging toen echter op zijn knie en stelde inderdaad de grote vraag.

Nu we deze volgende grote stap maken, nodigen we u graag uit als supporters, adviseurs, vrienden en familie.